Świat w jaki wierzy nasza zbiorowa świadomość,
jest tylko teorią w naszych głowach.
Kiedy skupiamy na czymś swoją uwagę, wibracje naszej Istoty zaczynają odzwierciedlać wibracje tego, czemu dajemy uwagę.
Im bardziej o tym myślimy, tym bardziej tym wibrujemy, tym bardziej w to wierzymy, tym bardziej to kreujemy – tak właśnie tworzy się w nas żyjący świat.
Kiedy natomiast jesteśmy wewnątrz siebie skoncentrowani tylko na Stwórcy jako najwyższym, najczystszym w nas potencjale,
nasze wibracje są na tyle wysokie, że niskie wibracje tego świata po prostu przechodzą przez nas nie zostawiając w nas śladu.
Nasze wibracje a świata wibracje, nie rezonują już ze sobą.
Dlatego, ludzie naprawdę oddani Bogu,
wewnątrz siebie skoncentrowani na nim, po prostu widzą w sobie sam Majestat Jedności.
Majestat, który na arenie Miłości, w swym ruchu, przesuwa iluzoryczny matrix – nazywany światem.
Wszystko co jest, staje się oczywistą grą Światła, w którego obliczu, wszelki dualizm, wszelkie umysłowe, ograniczone teorie, po prostu blakną.